publicerad: 2015
pluring
plur·ing
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; ⟨vard.⟩ pengar
| Singular | |
|---|---|
| en pluring | obestämd form |
| en plurings | obestämd form genitiv |
| pluringen | bestämd form |
| pluringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pluringar | obestämd form |
| pluringars | obestämd form genitiv |
| pluringarna | bestämd form |
| pluringarnas | bestämd form genitiv |


