publicerad: 2015
polisbricka
pol·is|bricka
substantiv
~n ‑brickor polis 1 bricka
| Singular | |
|---|---|
| en polisbricka | obestämd form |
| en polisbrickas | obestämd form genitiv |
| polisbrickan | bestämd form |
| polisbrickans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polisbrickor | obestämd form |
| polisbrickors | obestämd form genitiv |
| polisbrickorna | bestämd form |
| polisbrickornas | bestämd form genitiv |


