publicerad: 2015
poliskommissarie
pol·is|kom·miss·arie
substantiv
~n ~r polis 1 kommissarie 1
| Singular | |
|---|---|
| en poliskommissarie | obestämd form |
| en poliskommissaries | obestämd form genitiv |
| poliskommissarien | bestämd form |
| poliskommissariens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| poliskommissarier | obestämd form |
| poliskommissariers | obestämd form genitiv |
| poliskommissarierna | bestämd form |
| poliskommissariernas | bestämd form genitiv |


