publicerad: 2015
poängmarginal
poäng|marg·in·al
substantiv
~en ~er • till marginal 2 1poäng
| Singular | |
|---|---|
| en poängmarginal | obestämd form |
| en poängmarginals | obestämd form genitiv |
| poängmarginalen | bestämd form |
| poängmarginalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| poängmarginaler | obestämd form |
| poängmarginalers | obestämd form genitiv |
| poängmarginalerna | bestämd form |
| poängmarginalernas | bestämd form genitiv |


