publicerad: 2015
presumera
pre·sum·era
verb
~de ~t • förutsätta, anta, ta för givet; jfr presumtion
| Finita former | |
|---|---|
| presumerar | presens aktiv |
| presumeras | presens passiv |
| presumerade | preteritum aktiv |
| presumerades | preteritum passiv |
| presumera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att presumera | infinitiv aktiv |
| att presumeras | infinitiv passiv |
| har/hade presumerat | supinum aktiv |
| har/hade presumerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| presumerande | |
| Perfekt particip | |
| en presumerad + substantiv | |
| ett presumerat + substantiv | |
| den/det/de presumerade + substantiv | |


