publicerad: 2015
privatlärare
priv·at|lär·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑lärarna privat lärare
| Singular | |
|---|---|
| en privatlärare | obestämd form |
| en privatlärares | obestämd form genitiv |
| privatläraren | bestämd form |
| privatlärarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| privatlärare | obestämd form |
| privatlärares | obestämd form genitiv |
| privatlärarna | bestämd form |
| privatlärarnas | bestämd form genitiv |


