publicerad: 2015
profetia
pro·fetia
[‑fetsi`a]
substantiv
~n profetior • förkunnelse av gudomligt budskap; förutsägelse
| Singular | |
|---|---|
| en profetia | obestämd form |
| en profetias | obestämd form genitiv |
| profetian | bestämd form |
| profetians | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| profetior | obestämd form |
| profetiors | obestämd form genitiv |
| profetiorna | bestämd form |
| profetiornas | bestämd form genitiv |


