publicerad: 2015
psykiatriker
psyki·atr·ik·er
[‑a´trik‑]
substantiv
~n; pl. ~ • psykiater
| Singular | |
|---|---|
| en psykiatriker | obestämd form |
| en psykiatrikers | obestämd form genitiv |
| psykiatrikern | bestämd form |
| psykiatrikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| psykiatriker | obestämd form |
| psykiatrikers | obestämd form genitiv |
| psykiatrikerna | bestämd form |
| psykiatrikernas | bestämd form genitiv |


