publicerad: 2015
psykoanalytiker
psyko·ana·lyt·ik·er
[‑ly´t‑]
substantiv
~n; pl. ~ psykoanalys
| Singular | |
|---|---|
| en psykoanalytiker | obestämd form |
| en psykoanalytikers | obestämd form genitiv |
| psykoanalytikern | bestämd form |
| psykoanalytikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| psykoanalytiker | obestämd form |
| psykoanalytikers | obestämd form genitiv |
| psykoanalytikerna | bestämd form |
| psykoanalytikernas | bestämd form genitiv |


