publicerad: 2015
rabbinism
rabb·in·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • rabbinsk laglärdom
| Singular | |
|---|---|
| en rabbinism | obestämd form |
| en rabbinisms | obestämd form genitiv |
| rabbinismen | bestämd form |
| rabbinismens | bestämd form genitiv |


