publicerad: 2015
rankig
rank·ig
adjektiv
~t ~a • ostadig, vinglig
| Positiv | |
|---|---|
| en rankig + substantiv | |
| ett rankigt + substantiv | |
| den/det/de rankiga + substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de rankigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är rankigast | |
| den/det/de rankigaste + substantiv |


