publicerad: 2015
rankning
rank·ning
[raŋ`k‑]
el. rank·ing
[raŋ´k‑]
substantiv
~en ~ar • rangordning
| Singular | |
|---|---|
| en rankning (en ranking) | obestämd form |
| en ranknings (en rankings) | obestämd form genitiv |
| rankningen (rankingen) | bestämd form |
| rankningens (rankingens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rankningar (rankingar) | obestämd form |
| rankningars (rankingars) | obestämd form genitiv |
| rankningarna (rankingarna) | bestämd form |
| rankningarnas (rankingarnas) | bestämd form genitiv |


