publicerad: 2015
raseriutbrott
ras·eri|ut·brott
substantiv
~et; pl. ~ • till utbrott 2 raseri
| Singular | |
|---|---|
| ett raseriutbrott | obestämd form |
| ett raseriutbrotts | obestämd form genitiv |
| raseriutbrottet | bestämd form |
| raseriutbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| raseriutbrott | obestämd form |
| raseriutbrotts | obestämd form genitiv |
| raseriutbrotten | bestämd form |
| raseriutbrottens | bestämd form genitiv |


