publicerad: 2015
rasolycka
ras|o·lycka
substantiv
~n ‑olyckor • till 2ras olycka 1
| Singular | |
|---|---|
| en rasolycka | obestämd form |
| en rasolyckas | obestämd form genitiv |
| rasolyckan | bestämd form |
| rasolyckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rasolyckor | obestämd form |
| rasolyckors | obestämd form genitiv |
| rasolyckorna | bestämd form |
| rasolyckornas | bestämd form genitiv |


