publicerad: 2015
ravaillac
ravaill·ac
[rav`ajak el. ravajak´]
substantiv
~en ~ar • skojare, filur; rucklare
| Singular | |
|---|---|
| en ravaillac | obestämd form |
| en ravaillacs | obestämd form genitiv |
| ravaillacen | bestämd form |
| ravaillacens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ravaillacar | obestämd form |
| ravaillacars | obestämd form genitiv |
| ravaillacarna | bestämd form |
| ravaillacarnas | bestämd form genitiv |


