publicerad: 2015
revanschlust
re·vansch|lust
substantiv
~en • till lust 2 revansch
| Singular | |
|---|---|
| en revanschlust | obestämd form |
| en revanschlusts | obestämd form genitiv |
| revanschlusten | bestämd form |
| revanschlustens | bestämd form genitiv |


