publicerad: 2015
revanschlusta
re·vansch|lusta
substantiv
~n • till lusta 2 revansch
| Singular | |
|---|---|
| en revanschlusta | obestämd form |
| en revanschlustas | obestämd form genitiv |
| revanschlustan | bestämd form |
| revanschlustans | bestämd form genitiv |


