publicerad: 2015
riksdagsman
riks·dags|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen riksdag 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en riksdagsman | obestämd form |
| en riksdagsmans | obestämd form genitiv |
| riksdagsmannen | bestämd form |
| riksdagsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| riksdagsmän | obestämd form |
| riksdagsmäns | obestämd form genitiv |
| riksdagsmännen | bestämd form |
| riksdagsmännens | bestämd form genitiv |


