publicerad: 2015
rispning
risp·ning
substantiv
~en ~ar 1rispa
| Singular | |
|---|---|
| en rispning | obestämd form |
| en rispnings | obestämd form genitiv |
| rispningen | bestämd form |
| rispningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rispningar | obestämd form |
| rispningars | obestämd form genitiv |
| rispningarna | bestämd form |
| rispningarnas | bestämd form genitiv |


