publicerad: 2015
ritblock
rit|block
substantiv
~et; pl. ~ • till block 4 rita
| Singular | |
|---|---|
| ett ritblock | obestämd form |
| ett ritblocks | obestämd form genitiv |
| ritblocket | bestämd form |
| ritblockets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ritblock | obestämd form |
| ritblocks | obestämd form genitiv |
| ritblocken | bestämd form |
| ritblockens | bestämd form genitiv |


