publicerad: 2015
romanintrig
rom·an|intrig
substantiv
~en ~er roman 1 intrig
| Singular | |
|---|---|
| en romanintrig | obestämd form |
| en romanintrigs | obestämd form genitiv |
| romanintrigen | bestämd form |
| romanintrigens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| romanintriger | obestämd form |
| romanintrigers | obestämd form genitiv |
| romanintrigerna | bestämd form |
| romanintrigernas | bestämd form genitiv |


