publicerad: 2015
rotera
rot·era
verb
~de ~t 1 få att vrida sig el. svänga runt kring sin axel, snurra2 växla arbetsuppgifter – Jfr rotation.
| Finita former | |
|---|---|
| roterar | presens aktiv |
| roteras | presens passiv |
| roterade | preteritum aktiv |
| roterades | preteritum passiv |
| rotera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att rotera | infinitiv aktiv |
| att roteras | infinitiv passiv |
| har/hade roterat | supinum aktiv |
| har/hade roterats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| roterande | |
| Perfekt particip | |
| en roterad + substantiv | |
| ett roterat + substantiv | |
| den/det/de roterade + substantiv | |


