publicerad: 2015
rubank
rubank
[ru`baŋk el. ru´baŋk]
substantiv
~en ~ar • lång handhyvel
| Singular | |
|---|---|
| en rubank | obestämd form |
| en rubanks | obestämd form genitiv |
| rubanken | bestämd form |
| rubankens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rubankar | obestämd form |
| rubankars | obestämd form genitiv |
| rubankarna | bestämd form |
| rubankarnas | bestämd form genitiv |


