publicerad: 2015
rutinuppdrag
rut·in|upp·drag
substantiv
~et; pl. ~ rutin 2 uppdrag
| Singular | |
|---|---|
| ett rutinuppdrag | obestämd form |
| ett rutinuppdrags | obestämd form genitiv |
| rutinuppdraget | bestämd form |
| rutinuppdragets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rutinuppdrag | obestämd form |
| rutinuppdrags | obestämd form genitiv |
| rutinuppdragen | bestämd form |
| rutinuppdragens | bestämd form genitiv |


