publicerad: 2015
rynkning
rynk·ning
substantiv
~en ~ar 2rynka
| Singular | |
|---|---|
| en rynkning | obestämd form |
| en rynknings | obestämd form genitiv |
| rynkningen | bestämd form |
| rynkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rynkningar | obestämd form |
| rynkningars | obestämd form genitiv |
| rynkningarna | bestämd form |
| rynkningarnas | bestämd form genitiv |


