publicerad: 2015
rågång
rå|gång
substantiv
~en ~ar • gräns mellan gårdar
| Singular | |
|---|---|
| en rågång | obestämd form |
| en rågångs | obestämd form genitiv |
| rågången | bestämd form |
| rågångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rågångar | obestämd form |
| rågångars | obestämd form genitiv |
| rågångarna | bestämd form |
| rågångarnas | bestämd form genitiv |


