publicerad: 2015
rånarhuva
rån·ar|huva
substantiv
~n ‑huvor rånare huva
| Singular | |
|---|---|
| en rånarhuva | obestämd form |
| en rånarhuvas | obestämd form genitiv |
| rånarhuvan | bestämd form |
| rånarhuvans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rånarhuvor | obestämd form |
| rånarhuvors | obestämd form genitiv |
| rånarhuvorna | bestämd form |
| rånarhuvornas | bestämd form genitiv |


