publicerad: 2015
rövarhövding
röv·ar|hövd·ing
substantiv
~en ~ar rövare hövding
| Singular | |
|---|---|
| en rövarhövding | obestämd form |
| en rövarhövdings | obestämd form genitiv |
| rövarhövdingen | bestämd form |
| rövarhövdingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rövarhövdingar | obestämd form |
| rövarhövdingars | obestämd form genitiv |
| rövarhövdingarna | bestämd form |
| rövarhövdingarnas | bestämd form genitiv |


