publicerad: 2015
sakning
sak·ning
substantiv
~en ~ar • till saka
| Singular | |
|---|---|
| en sakning | obestämd form |
| en saknings | obestämd form genitiv |
| sakningen | bestämd form |
| sakningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sakningar | obestämd form |
| sakningars | obestämd form genitiv |
| sakningarna | bestämd form |
| sakningarnas | bestämd form genitiv |


