publicerad: 2015
sammanfalla
samm·an|falla
verb
‑föll, ‑fallit, pres. ‑faller • infalla samtidigt som
| Finita former | |
|---|---|
| sammanfaller | presens aktiv |
| sammanföll | preteritum aktiv |
| sammanfall | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sammanfalla | infinitiv aktiv |
| har/hade sammanfallit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| sammanfallande | |


