publicerad: 2015
sammanträngning
samm·an|träng·ning
substantiv
~en ~ar samman trängning 1
| Singular | |
|---|---|
| en sammanträngning | obestämd form |
| en sammanträngnings | obestämd form genitiv |
| sammanträngningen | bestämd form |
| sammanträngningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanträngningar | obestämd form |
| sammanträngningars | obestämd form genitiv |
| sammanträngningarna | bestämd form |
| sammanträngningarnas | bestämd form genitiv |


