publicerad: 2015
sammanvägning
samm·an|väg·ning
substantiv
~en ~ar sammanväga
| Singular | |
|---|---|
| en sammanvägning | obestämd form |
| en sammanvägnings | obestämd form genitiv |
| sammanvägningen | bestämd form |
| sammanvägningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanvägningar | obestämd form |
| sammanvägningars | obestämd form genitiv |
| sammanvägningarna | bestämd form |
| sammanvägningarnas | bestämd form genitiv |


