publicerad: 2015
sanningshalt
sann·ings|halt
substantiv
~en ~er sanning 2halt 1
| Singular | |
|---|---|
| en sanningshalt | obestämd form |
| en sanningshalts | obestämd form genitiv |
| sanningshalten | bestämd form |
| sanningshaltens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sanningshalter | obestämd form |
| sanningshalters | obestämd form genitiv |
| sanningshalterna | bestämd form |
| sanningshalternas | bestämd form genitiv |


