publicerad: 2015
sanningssökare
sann·ings|sök·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sökarna sanning sökare 1
| Singular | |
|---|---|
| en sanningssökare | obestämd form |
| en sanningssökares | obestämd form genitiv |
| sanningssökaren | bestämd form |
| sanningssökarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sanningssökare | obestämd form |
| sanningssökares | obestämd form genitiv |
| sanningssökarna | bestämd form |
| sanningssökarnas | bestämd form genitiv |


