publicerad: 2015
schaktare
schakt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. schaktarna schakta
| Singular | |
|---|---|
| en schaktare | obestämd form |
| en schaktares | obestämd form genitiv |
| schaktaren | bestämd form |
| schaktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schaktare | obestämd form |
| schaktares | obestämd form genitiv |
| schaktarna | bestämd form |
| schaktarnas | bestämd form genitiv |


