publicerad: 2015
singularism
singul·ar·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • monism
| Singular | |
|---|---|
| en singularism | obestämd form |
| en singularisms | obestämd form genitiv |
| singularismen | bestämd form |
| singularismens | bestämd form genitiv |


