publicerad: 2015
sinnesförvirring
sinn·es|för·virr·ing
substantiv
~en ~ar sinne 2 förvirring
| Singular | |
|---|---|
| en sinnesförvirring | obestämd form |
| en sinnesförvirrings | obestämd form genitiv |
| sinnesförvirringen | bestämd form |
| sinnesförvirringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sinnesförvirringar | obestämd form |
| sinnesförvirringars | obestämd form genitiv |
| sinnesförvirringarna | bestämd form |
| sinnesförvirringarnas | bestämd form genitiv |


