SAOL
Svenska Akademiens ordlista
publicerad: 2015  
sittning
sitt·­ning substantiv ~en ~ar tid el. om­gång när man sitter; samman­träde
Singular
en sittningobestämd form
en sittningsobestämd form genitiv
sittningenbestämd form
sittningensbestämd form genitiv
Plural
sittningarobestämd form
sittningarsobestämd form genitiv
sittningarnabestämd form
sittningarnasbestämd form genitiv