publicerad: 2015
sittpinne
sitt|pinne
substantiv
~n ‑pinnar • t.ex. i fågelbur
| Singular | |
|---|---|
| en sittpinne | obestämd form |
| en sittpinnes | obestämd form genitiv |
| sittpinnen | bestämd form |
| sittpinnens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sittpinnar | obestämd form |
| sittpinnars | obestämd form genitiv |
| sittpinnarna | bestämd form |
| sittpinnarnas | bestämd form genitiv |


