publicerad: 2015
situationism
situ·at·ion·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • en modern konstriktning
| Singular | |
|---|---|
| en situationism | obestämd form |
| en situationisms | obestämd form genitiv |
| situationismen | bestämd form |
| situationismens | bestämd form genitiv |


