publicerad: 2015
situationist
situ·at·ion·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er situationism
| Singular | |
|---|---|
| en situationist | obestämd form |
| en situationists | obestämd form genitiv |
| situationisten | bestämd form |
| situationistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| situationister | obestämd form |
| situationisters | obestämd form genitiv |
| situationisterna | bestämd form |
| situationisternas | bestämd form genitiv |


