publicerad: 2015
självantända
själv|an·tända
verb
‑antände, ‑antänt, ‑antänd n. ‑antänt, pres. ‑antänder • fatta eld
| Finita former | |
|---|---|
| självantänder | presens aktiv |
| självantänds (självantändes) | presens passiv |
| självantände | preteritum aktiv |
| självantändes | preteritum passiv |
| självantänd | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att självantända | infinitiv aktiv |
| att självantändas | infinitiv passiv |
| har/hade självantänt | supinum aktiv |
| har/hade självantänts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| självantändande | |
| Perfekt particip | |
| en självantänd + substantiv | |
| ett självantänt + substantiv | |
| den/det/de självantända + substantiv | |


