publicerad: 2015
självcentrering
själv|centr·er·ing
substantiv
~en ~ar själv centrering
| Singular | |
|---|---|
| en självcentrering | obestämd form |
| en självcentrerings | obestämd form genitiv |
| självcentreringen | bestämd form |
| självcentreringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| självcentreringar | obestämd form |
| självcentreringars | obestämd form genitiv |
| självcentreringarna | bestämd form |
| självcentreringarnas | bestämd form genitiv |


