publicerad: 2015
självbyggare
själv|bygg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑byggarna • person som själv bygger sitt hus
| Singular | |
|---|---|
| en självbyggare | obestämd form |
| en självbyggares | obestämd form genitiv |
| självbyggaren | bestämd form |
| självbyggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| självbyggare | obestämd form |
| självbyggares | obestämd form genitiv |
| självbyggarna | bestämd form |
| självbyggarnas | bestämd form genitiv |


