publicerad: 2015
självstyrning
själv|styr·ning
substantiv
~en • till styrning 1,2 själv
| Singular | |
|---|---|
| en självstyrning | obestämd form |
| en självstyrnings | obestämd form genitiv |
| självstyrningen | bestämd form |
| självstyrningens | bestämd form genitiv |


