publicerad: 2015
självså
själv|så
verb
‑sådde, ‑sått, ‑sådd n. ‑sått, pres. ‑sår • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| självsår | presens aktiv |
| självsådde | preteritum aktiv |
| självså | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att självså | infinitiv aktiv |
| har/hade självsått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| självsående | |
| Perfekt particip | |
| en självsådd + substantiv | |
| ett självsått + substantiv | |
| den/det/de självsådda + substantiv | |
självså sig
• sprida sig spontant genom egna frönOrdform(er) självså sig


