publicerad: 2015
skandinaviska
skand·in·av·iska
[‑a´v‑]
substantiv
~n skandinaviskor 1 knappast pl.; blandspråk med inslag av flera nordiska språk2 kvinna från Skandinavien
| Singular | |
|---|---|
| en skandinaviska | obestämd form |
| en skandinaviskas | obestämd form genitiv |
| skandinaviskan | bestämd form |
| skandinaviskans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skandinaviskor | obestämd form |
| skandinaviskors | obestämd form genitiv |
| skandinaviskorna | bestämd form |
| skandinaviskornas | bestämd form genitiv |


