publicerad: 2015
skranglig
skrangl·ig
adjektiv
~t ~a • gänglig; ostadig; vinglig
| Positiv | |
|---|---|
| en skranglig + substantiv | |
| ett skrangligt + substantiv | |
| den/det/de skrangliga + substantiv | |
| den skranglige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de skrangligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är skrangligast | |
| den/det/de skrangligaste + substantiv |


