publicerad: 2015
skridning
skrid·ning
substantiv
~en ~ar skrida
| Singular | |
|---|---|
| en skridning | obestämd form |
| en skridnings | obestämd form genitiv |
| skridningen | bestämd form |
| skridningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skridningar | obestämd form |
| skridningars | obestämd form genitiv |
| skridningarna | bestämd form |
| skridningarnas | bestämd form genitiv |


