publicerad: 2015
skruvning
skruv·ning
substantiv
~en ~ar skruva
| Singular | |
|---|---|
| en skruvning | obestämd form |
| en skruvnings | obestämd form genitiv |
| skruvningen | bestämd form |
| skruvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skruvningar | obestämd form |
| skruvningars | obestämd form genitiv |
| skruvningarna | bestämd form |
| skruvningarnas | bestämd form genitiv |


